Miłość nie pozwoliła dziś pozostać Bogu w niebie. Przyoblekla się w czlowieka i zstępuje na Ziemię, do betlejemskiej groty i do każdego serca, ktore pragnie miłości. Gromadzimy się przy Żłóbku, by w kolędach wyśpiewac nasza radość, że Chrystus się rodzi, nas oswobodzi…Wcielenie Syna Bożego, które się dziś dokonuje, jest pulsującym sercem czasu, godziną w której przybliża się Królestwo Boże, zapuszcza korzenie w naszej ojczystej glebie, w glebie ludzkich serc. Chrystus staje się dziś naszym bratem w ludzkiej naturze, by człowiekowi pokaleczonemu grzechem dać lekarstwo na te rany, by człowieka zaprowadzić tam, skąd dziś przychodzi Boże Dziecię. Spełniają się Boże obietnoce – Panna rodzi Syna, Syna Jedynego, Boga prawdziwego. Wszystkim, którzy będą się w tych dniach gromadzić we wspólnocie wiary, by celebrować to wspaniałe wydarzenie życzę, by przez wiarę stali się uczestnikami radości, ktora nie zna granic. By uwielbiając Miłość leżącą na sianku w żłobie, znajdowali tę Miłość w życiu i ubogazali nią swoje serca. Życzę wszystkim smutnym i tracącym nadzieję, by doczekali sie odmiany swego losu. Życzę wszystkim, by każde serce w naszej Parafii poczuło dotyk miłości Boga samego. Niech każde dziecko i każdy dojrzały człowiek w Bogu odkryje swoje szczęście. Niech Najświętsza Maryja Panna i św. Józef będą opiekunami wszystkich rodzinnych ognisk. Niech wszystkim błogoslawi Boże Dziecię.
Ks. Proboszcz
